mandag 3. mai 2010
Det eine og det andre perspektivet
Det skal bli so godt å koma tilbake! Å koma til Trondheim, der kjærasten min og venene mine er!
Men i Trondheim snør det. Den byen er søren meg eit meteorologisk fenomen for seg sjølv.
Og her er det over 20 grader og sol! Me ligg på graset og solar oss, eg har allereie fått skille.
Og no skal eg dra herifrå, frå alle dei blomstrande tre og blomstrande blomar! Syrinene har kome dei siste dagane og det lukter heilt fantatisk! Så fælt det skal bli å dra frå Presov.
Men so er det det at det ikkje berre erkjærasten som venter på meg i Trondheim. Det er jo og ein helsikes eksamensperiode. Då kan det jo faktisk vere det same med veret, betre å sitja inne og lesa og skriva heimeeksamen når det snør og regner enn å ynskja seg ut på plenen i sola. Og så bra det skal bli å vere med alle dei eg saknar sånn når eg tek meg pause frå lesinga, og ikkje minst når eg blir ferdig med eksamen!
Men æsj. Eksamensperiode! Eg vil heller bli her. Grilla. Drikka øl som kostar mindre enn 8 kroner, og det halve i butikken. Snakka engelsk. Le av kulturskilnader med vener frå heile Europa. Eg vil bli i Presov og bli betre kjend med dei flotte folka eg har møtt her!
Eg vil heim og vere meir med dei gamle, gode venene som eg ikkje har sett på 4 månader!
Eg vil drikka norsk vatn rett frå springen!
Eg vil drikka slovakisk øl!
Eg vil ha kaviar på skjevo! Eg vil ha halusky!
Eg vil ha skikkeleg kaffi, det kan dei ikkje her! Eg vil ha varm sjokolade så tjukk at den må drikkast med skei, det har dei ikkje heime!
Eg vil heim og bu med Henning!
Eg vil ha sola inn vindauget og utsikt mot elva som her på dormitory!
Åh, denne ambivalensen.
Men i Trondheim snør det. Den byen er søren meg eit meteorologisk fenomen for seg sjølv.
Og her er det over 20 grader og sol! Me ligg på graset og solar oss, eg har allereie fått skille.
Og no skal eg dra herifrå, frå alle dei blomstrande tre og blomstrande blomar! Syrinene har kome dei siste dagane og det lukter heilt fantatisk! Så fælt det skal bli å dra frå Presov.
Men so er det det at det ikkje berre erkjærasten som venter på meg i Trondheim. Det er jo og ein helsikes eksamensperiode. Då kan det jo faktisk vere det same med veret, betre å sitja inne og lesa og skriva heimeeksamen når det snør og regner enn å ynskja seg ut på plenen i sola. Og så bra det skal bli å vere med alle dei eg saknar sånn når eg tek meg pause frå lesinga, og ikkje minst når eg blir ferdig med eksamen!
Men æsj. Eksamensperiode! Eg vil heller bli her. Grilla. Drikka øl som kostar mindre enn 8 kroner, og det halve i butikken. Snakka engelsk. Le av kulturskilnader med vener frå heile Europa. Eg vil bli i Presov og bli betre kjend med dei flotte folka eg har møtt her!
Eg vil heim og vere meir med dei gamle, gode venene som eg ikkje har sett på 4 månader!
Eg vil drikka norsk vatn rett frå springen!
Eg vil drikka slovakisk øl!
Eg vil ha kaviar på skjevo! Eg vil ha halusky!
Eg vil ha skikkeleg kaffi, det kan dei ikkje her! Eg vil ha varm sjokolade så tjukk at den må drikkast med skei, det har dei ikkje heime!
Eg vil heim og bu med Henning!
Eg vil ha sola inn vindauget og utsikt mot elva som her på dormitory!
Åh, denne ambivalensen.
Noko eg ikkje kjem til å sakna
Når eg lagar te synk det små, eggeskalaktige bitar ned til botnen. Det syns ikkje i ein kopp, men i dag laga eg te i glas og då syns det. Eg må hella forsktig på glaset når eg drikk, ellers får eg bitane i munnen. Det er ikkje farleg for meg, men det er ikkje so deilig.
Bitane kjem frå innsida av vasskokaren. Den er dekt med eit tjukt, kvitt lag av kalk, eller kalsium eller kva det no er. Fyrst er det gjørmete, mjukt. Sidan blir det hardt, og brekk opp i små eggeskalaktige bitar som går gjennom filteret og havnar i teen min.
Det er ein ting eg ikkje kjem til å sakna.
Bitane kjem frå innsida av vasskokaren. Den er dekt med eit tjukt, kvitt lag av kalk, eller kalsium eller kva det no er. Fyrst er det gjørmete, mjukt. Sidan blir det hardt, og brekk opp i små eggeskalaktige bitar som går gjennom filteret og havnar i teen min.
Det er ein ting eg ikkje kjem til å sakna.
Abonner på:
Innlegg (Atom)