Why not? Mari og Henning Tour of 2010 Vol.3

Det var langfredag då me kom til Presov. Eg var ikkje so glad for å vera der, eg hadde ei veldig sterk magekjensle av at eg ville vera meir på FERIE, og at det å vera i Presov var kvardag (noko som kanskje kan verke ironisk, i og med at eg har hatt heile to innlegg i bloggen om mangelen på nettopp kvardag). Me vandra kvilelaust gjennom sentrum og leita etter ein påskeopen stad me kunne eta middag. Det einaste me fann var kebab, men det var god kebab so det gjekk greit. Etterpå sette me oss på Christiania, ein av dei tre yndlingskafeane mine. Der har dei bøker, og Henning blei veldig begeistra for denne:

Kjempebok der, altså. I tillegg til boka fann me og ein plakat om at det skulle vere konsert der same kvelden. DET ville me, for omtalen verka so kjekk. DVA heitte bandet, og det er å finna på myspace. Me tok med oss Martyna og Olli, og hadde ein vidunderleg kveld. Eg likte bandet so godt at eg investerte i plata.

Og plata er like fin! Det var den eg høyrde på heile togturen til Bratislava neste dag. For me fann ut at det var i god stil til Why Not-touren, å kasta seg på fyrste og beste tog til hovudstaden. Sjå, der fekk eg meir ferie! Eg var gladare inni meg enn eg ser ut som på dette refleksjonsbiletet som ikkje er det minste redigert. På stasjonen før me drog hadde eg ringt og fått ordna oss hotell. Hotel Kyjev? Det var vel eit lovande namn?

Me gjekk ut og åt sushi. Deilig, deilig sushi! Ekte sushi!

Etter det fabelaktige måltidet spaserte me litt i sentrum før me drog tilbake til hotellet. Åh, Hotell Kyjev! Eg vart forelska frå fyrste augekast. Ein enorm mastodont av ei kommunistblokk med 15 etasjar som steilte midt i byen. Dei reklamerer med å ha "original, retro stil" og det kan so visst stemma. Der i garden er det ikkje mykje som har blitt pussa opp sidan 60-talet! Eg var frå meg av fryd. På biletet her beunderer eg utsikta frå 7. etasje, den kvite flekken i midten er Bratislava slott.

Neste dag fortsette me vår turistgjerning, og det innebar å gå på slottet og ta utepils. Sjølve slottsbygninga var under oppussing, men utsikta var fin! Det kjem kanskje ikkje so veldig godt fram på biletet, men det var artig å sjå skilanden på den nye og den gamle bebyggelsen. Dei oransje taka er alle på gamle hus, men lenger borte i byen troner kommunisttidblokkene.

Kva gjorde me eigentleg på? Me spaserte omkring, åt litt tradisjonell slovakisk mat og trakk oss etter kvart tilbake til hotellet, der me hadde kommunist-snacksen klar.