torsdag 25. mars 2010

Kjapp oppdatering før ferien

Sidan sist har eg vore og observert i ein ny barnehage. Det vart berre ein dag denne veka. Eg hadde tolk med meg denne gongen, den supertrivelege pedagogikk-studenten Ivan. Monika og Iveta, koordinatorane våre, sender han hit og dit for å følga oss og tolka for oss. Det var veldig bra å vera med han i barnehagen, kjekt å kunna snakka om det eg ser med ein som faktisk forstår det som blir sagt og! På bileta poserer Ivan ved sida av planverket til barnehagen, hendig nok hengt opp på veggen lett tilgjengeleg, og eg ser på borna som bygger med klossar.



Og so fekk eg besøk! SIT-Christer var tilfeldigvis i nabolaget! Eller nærmare bestemt: han stakk innom Presov på veg til Romania med tog. Som dåke kan sjå tok han kjapt opp kulturen i landet, til dømes tradisjonen med å ri på dyra rundt Neptun-fontena i sentrum.



Om kvelden var det norsk tradisjonsmat med Team Norway på dormitory-kjøkenet. Taco, ja.



I går var det tid for slovakisk tradisjonsmat! I framgrunnen kan de sjå den berømte Bryndzove Halusky som eg kalla bloggen min opp etter kun basert på namnet. Det var lenge før eg visste kva det var og langt mindre smakte. (For øvrig: eg er framleis den einaste nordmannen eg veit om som faktisk er glad i denne potet-retten.) I bakgrunnen: ein nøgd Christer med dei deilige kvitlaukspotetpannekakene sine.


Men derifrå slutta ting å vere artig.


Eg har pådratt meg den kraftigste forkjølinga eg har hatt på so lenge eg kan hugsa, so eg er sliten, tett, sår i halsen og generelt litt nedstemt. Eg har kjøpt det som finst av forkjølingsmedisin i dette landet, og trøkker nedpå med strepsils og coldrex til den store gullmedaljen. Eg må bli frisk i løpet av natta!
I morgon dreg eg nemleg til Bratislava etter ekskursjonen i roma-barnehagen. Derifrå skal eg til Praha og møta Mannen i Mitt Liv, og me skal cruisa litt rundt i landet før me slår oss til ro her i Presov om nokre dagar, moglegeins torsdag.

GOD PÅSKE DER HEIME! Vonar Kvikklunsjen, appelsina, Poirot og alt det tradisjonelle er deilig i år og.

1 kommentar:

  1. Hehe... Jeg liker denne bloggposten! Jeg likte mye, men jeg vil trekke frem den dramatiske vendinga; jeg kjente hjertet i halsen og måtte lese videre med en gang.

    God bedring, Mari! :)

    SvarSlett